Kader bazen öyle insanlarla kesiştirir ki yollarınızı. Yaşamınız boyunca karşılaştığınız bütün sorunların sebebi oymuş gibi acısını ondan çıkartmaya çalışırsınız, sonra kaderin cilvesi mi denir bilmem o hiç tanımadığınız kişiye hesapsızca, anlamsızca hayatınızı anlatırken, dertleşirken bulursunuz kendinizi...
Belki onun yaşadıkları yakın gelmiştir, belki yaşanan acılar benzerdir, belki hayattan istenenler ortaktır, belki özlenenler , belkide boşluklar benzerdir...
Belli bir yaşa gelmişsinizdir ve o yaşa gelene kadar kimseye ( hatta en yakınınıza bile) güvenilmeyeceğini kafanıza vura vura öğretmelerine rağmen içinizdeki çocuk hiç vaz geçmez, hiç büyümez ve siz ona söz geçiremezsiniz...
Ceylin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder