Aman vermez

Senden öncesi var elbette 

Sonrası da olur muhtemelen hayat bu bilinmez 

Hadi gel bak içime uçurumdan daha derin 

Öyle bir iz ki bıraktığın kolay silinmez 

Özlemim gökyüzü kadar uçsuz bucaksız 

Özlemim tuzdan çok topraktan telaşsız 

Ne önemi var unut gitsin kim haklı kim haksız

Aman aman aman aman vermez 

Şimdi tam hakkıyla bir yas tutma vakti 

Zehir zemberek sözleri yutma vakti 

İlla pişmanlıktır kederin dili susmazsa 

Sığınıp uykulara umuda yatma vakti 

Söz-Müzik: Sezen Aksu

  Bu günün bana kazandırdığı şarkı... bilmiyorum bu kaçıncı dinleyişim... 

Bir şarkının sözleri, bir ses , bir yorum bu kadar mı güzel olur? bu kadar mı insanın içine işler ? Sezen aksunun yüreğine Mustafa Cecelinin yorumuna sesine sağlık... 

Babamın küçük kızıydım ben!

Babamın küçük kızıydım ben! 

Elinden tutup bakkala götürdüğü,şeker alıp mutlu ettiği küçük kızı 

Küçücük bir kızdım ben.. 

Kanayan dizleri olan, 

Pembe elbiseler içinde saçı iki yana örülüp prenses ilan edilen. 

Yetmedi bana bu mutluluk 

Büyümek istedim! 

Ve bir gün geldi büyüdüm. 

Babam artık elimden tutmuyor 

Şekerle alınacak bir gönlüm yok 

İnsan kanayan dizlerini özler mi? 

Ben özledimm...

Kader...

       

Kader bazen öyle insanlarla kesiştirir ki yollarınızı. Yaşamınız boyunca karşılaştığınız bütün sorunların sebebi oymuş gibi acısını ondan çıkartmaya çalışırsınız, sonra kaderin cilvesi mi denir bilmem o hiç tanımadığınız kişiye hesapsızca, anlamsızca hayatınızı anlatırken, dertleşirken bulursunuz kendinizi... 

        Belki onun  yaşadıkları yakın gelmiştir, belki yaşanan acılar benzerdir, belki hayattan istenenler ortaktır, belki özlenenler , belkide boşluklar benzerdir...

       Belli bir yaşa gelmişsinizdir ve o yaşa gelene kadar kimseye  ( hatta en yakınınıza bile) güvenilmeyeceğini kafanıza vura vura öğretmelerine rağmen içinizdeki çocuk hiç vaz geçmez, hiç büyümez ve siz ona söz geçiremezsiniz...

                                   

                                                                                                                                   Ceylin

Biz Küçük Sevgilerimiz Büyüktü...

Biz küçükken sevgiler daha özeldi daha masum, daha şeffaf, daha güvenilir. Birini sevdiniz mi o sizin ailenizden yakın olurdu; anneniz, babanız, kardeşleriniz... ona öyle güvenir, öyle severdiniz. Onun mutluluğuyla mutlu olur hüznüyle üzülürdünüz hani eline diken batsa sizin canınız derinden yanardı şimdi mi ? şimdi her şey yapay bir hal aldı . O masum saf duyguların yerini çıkar ilişkileri aldı. yüzünü görmeden sesini duymadan geçmeyen o zamanlar, şimdi bedenlerden yararlanmak için bulunan vakitler oldu. Büyüdükçe mi kirlendi duygularımız yoksa kirlenen şeyler hep var mıydı bilemiyorum ama hani desek ki yeni nesil kötüleşti, eski nesil böyle değildi, peki eski nesilden bugüne gelenlerin yaptıkları ne ?