Babamın küçük kızıydım ben!
Elinden tutup bakkala götürdüğü,şeker alıp mutlu ettiği küçük kızı
Küçücük bir kızdım ben..
Kanayan dizleri olan,
Pembe elbiseler içinde saçı iki yana örülüp prenses ilan edilen.
Yetmedi bana bu mutluluk
Büyümek istedim!
Ve bir gün geldi büyüdüm.
Babam artık elimden tutmuyor
Şekerle alınacak bir gönlüm yok
İnsan kanayan dizlerini özler mi?
Ben özledimm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder