Kişi bilmiyorsa ne istediğini
Hem seni zayeder hem kendini.
Dibini görmediğin su gibi
Sonunu görmediğin sevdaya kaptırma kendini...
Mevlana
İnsanlar için önemli olan bir tek kendileridir. Hep bahanelere sığınırlar. Karşısındaki alınmış mı, kırılmış mı, üzülmüş mü umurlarında olmaz. Sorsanız sizden çok üzülmüşlerdir kendi üzüntünüzü unutur birde ona üzülürsünüz ve üzüldüğünüzle de kalırsınız.
İçinizden saymak sövmek geçer yapamazsınız yapmazsınız... "Ulan madem bu kadar mızmızlanıcaktın hayıflanıcaktın neden çıktın karşıma? hayatıma neden girdin? neden alıştırdın kendine? " demek geçer, siz ya susarsınız yada onun gerçekten üzüldüğünü sanır teselli edersiniz çünkü safsınızdır.
Sizin saf yüreğiniz bir türlü anlamaz beyninde yüreğinde sürekli aynı sorular yer bitirirsiniz kendinizi "Bu kadar zor mu duygularına sahip çıkması insanın? ya da bu kadar kolay mıdır karşısındakinin duygularını hiçe saymak? Neden hep beni bulur ki bu insanlar ? " sorular bitmez... üzülürsünüz üzüldükçe soğursunuz hatta nefret edersiniz sevgiden, aşktan, insanlardan, hayattan...
Ceylin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder